Grens met Duitsland

Oberbruch 8 mei 2007

We zijn de grens over, letterlijk en figuurlijk!                    

Na het uitzwaaiweekend zijn we richting Roermond gereden en vandaag op 8 mei de grens over bij Vlodrop. Omdat we stille wegen nemen  en veel op zandpaden rijden zijn we stilletjes Duitsland binnen gekomen. We hebben onze eerste "duitse" lunch genoten onder een 110-jarige Linde.

Duits spreken

Het is vreemd om opeens in een ander land te rijden. Ik voel me ook accuut nederlandse terwijl ik daar meestal toch niet bij stil sta. Ook is het net alsof ik nu pas echt op reis ben terwijl we al drie maanden "on tour ' zijn. Ons eerste duits-talige gesprek is met een jongetje van een jaar of negen die op zijn skates een eindje met ons mee "fahrt". Hij vraagt honderduit en verschilt daar uiteraard niet mee met jongetjes van zijn leeftijd in Nederland. Hakkelend en struikelend (wij dan) slaan we ons door het gesprek en hopen maar dat we niet al te gekke antwoorden hebben gegeven.

Rijn

Nu we de grens over zijn met Nederland-Duitsland gaan we de Roer/Rhur volgen. Deze komt uit in de Rijn. Als we die hebben bereikt dan kunnen  we die volgen tot aan de Main. De noodzaak hiervoor is vooral de paarden. Hoe dichter bij een rivier, hoe vlakker het land. Of die theorie klopt moeten we maar afwachten.

Duitse gezichten

Onderweg trekken we veel bekijks en ook weer lachende gezichten wat ons enigszins gerust stelt.

Tegen 4 uur in de middag ga ik kijken of we ergens kunnen gaan staan voor de nacht. Vlak langs de Roer/Rur zien we een prachtige wei zonder omheining. Een eind verderop staat een man met een tractor. Het is Klaus aus Oberbruch, een grote man met een prachtige hangsnor en dikke buik, een vrolijke lach en voldoet daarmee aan al mijn verwachtingen die ik heb over duitsers.

Overnachting

Aan hem vraag ik of wij daar kunnen staan maar het stuk wei is niet van hem. Hij heeft zelf een wei waar paarden in staan, hij is net bezig met het water bij te vullen. Hij struikelt over zijn eigen woorden als hij onze wagen bezichtigd en is helemaal enthousiast en weet zeker dat de boer verderop een plek heeft. We gaan die kant op maar even later een luid getoeter achter ons want Klaus biedt zijn eigen wei aan. We draaien weer om en rijden zijn nieuwe wei op. In onvervalst steenkolen Duits vervolgen we ons verhaal en zetten paard en wagen neer. Als alle overnachtingen in Duitsland op deze manier geregeld worden mogen we heel blij zijn. Een prachtige ontvangst.

Thea