| Paarden |
|
|
| Haflingers Aysha en Isabella |
|
|
|
Onderweg met paarden We zijn samen met onze paarden Aysha en Isabella alweer een half jaar op reis. De paarden hebben meer dan 1900 kilometer in de benen en zien er nog goed uit. Tijd om een tussenbalans op te maken. We kopen onze haflinger trekpaarden begin oktober 2005, nog geen twee jaar geleden dus. Aysha is dan 10, Isabella 5 jaar oud. Aysha is goed beleerd in alles, Isabella loopt redelijk goed mee in het span, maar verder is het nog een half beleerd paard. Ze komen uit een grote kudde van ongeveer 40 paarden en zijn bij keuring van een dierenarts weliswaar gezond verklaard, maar zien er niet echt vet uit. Geeft niets,spieren en conditie gaan we opbouwen. Ze zijn goed getraind voor in een twee span en dat is belangrijk. |
|
Haflinger Aysha Oktober 2005 |
Haflinger Isabella Oktober 2005 |
|
Aanschaf We hebben de paarden gekocht in Ulicoten, een plaatsje dichtbij Breda op manege Pelgrimshoeve. Hier hebben de paardjes regelmatig een huifkar getrokken met, soms wel 25 mensen erin. Ze kunnen dus wat hebben! Wij hebben tot dan niet veel ervaring met paarden, ik heb twee jaar enkelspan gereden, zo’n 25 jaar geleden, Thea heeft geen enkele paardenervaring.
|
Voor meer informatie over haflingers: www.deaangespannenhaflinger.nl |
|
Eerste stalling Met deze bagage plaatsen wij ze de eerste drie maanden bij een jeugdinstelling in Breda, 10 autominuten van ons huis. Hier moeten (?) we ons aanpassen aan het verzorging- en plaatsingsschema van de verzorgers daar, wat wij ook doen. Achteraf heb ik hier veel aan gehad, hier leerden wij de relatie tussen voeding en gedrag. Isabella is hier ronduit moeilijk, in eerste instantie rijdt zij mee met de kinderen van de instelling, dit is al snel over. De combinatie lastig gedrag en onze weinige ervaring doet de paardenverzorgsters besluiten om haar niet meer mee te nemen.
|
|
Dieptepunt van die periode is dat Isabella mij, tijdens het wandelen aan het halstertouw, na ongeveer een half uur "worstelen" plotseling een spurt vooruit neemt en achteruit naar mij trapt, op mijn borstbeen. Dit is alarm, wij schakelen een ‘paardenfluisteraar’in, die helpt ons geweldig! Hij maakt duidelijk dat Aysha weliswaar vriendelijk lijkt, maar ook niet echt respect toont voor de leider. Met wat oefeningen leren wij de basisprincipes van het samenspel tussen paard en mens. De basis die ik hiervan oppik: duidelijk zijn, maar ook zacht. Ook hoe belangrijk afstand-nabijheid is en dat dit wordt bepaald door de mens als leider. Een geweldige benadering hierover is te vinden op
Een van de andere kenners is natuurlijk Monty Roberts.
Terzijde kan ik nog zeggen dat ervaren paardenmensen in die tijd tegen mij zeggen dat het beter is om Isabella te verkopen, dit is te gevaarlijk. Gelukkig heb ik hier niet naar geluisterd! |
|
Privéles Ook nemen we beiden privé-rijles, dit is leuk om te doen en hiervan leren we ook dat Isabella nog veel moet leren en geen onwillig of boosaardig paard is. Eerder heel zacht en eigenlijk nog angstig. Tweede stalling Na drie maanden brengen wij ze naar een wei in natuurgebied ‘t Ooijevaarsnest in Goirle, daar werk ik dan - met veel plezier en enthousiasme - als activiteitenbegeleider op een Zorgboerderij. Hier geniet ik van de paarden, net als meerdere deelnemers. Het verzorgen, aaien en verder bezig zijn begint al vele momenten van vreugde op te leveren. Thea gaat regelmatig mee en raakt steeds meer ingenomen door de omgang. We kopen een enkelspan rijtuig om op te knappen met behulp van de deelnemers op de boerderij. Uiteindelijk maakt een professionele rijtuigenbouwer dit karwei af en kunnen wij, na aankoop van een enkelspan tuig, gaan rijden.
Aysha is dan de gelukkige, we maken veel kilometers met haar in het grensgebied Goirle /Aerle B.
|
|
|
